
Serdecznie zapraszamy na wystawę Joanny Imielskiej pt. „Czas z papieru”.
Galeria Baszta, Zbąszyń ul. Basztowa
7.06.2025 r. godz. 17:00
JOANNA IMIELSKA / CZAS Z PAPIERU
Od 2019 r. realizuję projekt: ARCHEOLOGIA Z MOJEJ SZUFLADY, jego mottem są słowa francuskiego archeologa L. Oliviera, który twierdzi, że każda teraźniejszość „składa się zasadniczo z palimpsestu wszystkich trwań z przeszłości, które zostały zapisane w materii”. W projekcie wykorzystuję stare dokumenty: dziennikowe zapiski, listy, czasopisma, książki, katalogi, projekty, mapy, plany miast, itp. Niepowtarzalność zgromadzonego materiału wynika z cech jakościowych, wieku i charakteru papieru, użytego zarówno jako materiał, jak i nośnik zapisanych na nim treści i znaczeń, co bezpośrednio przekłada się na tematykę i charakter wykonanych prac. Projekt jest hołdem, który składam jednej z najbardziej szlachetnych materii jakim jest papier. Zapisana kartka papieru to pomost między przeszłością a przyszłością, stwarza okazję do swobodnego dopisania ciągu dalszego, daje odwagę wyboru lub utratę strefy komfortu. Papier pomimo swojej kruchości potrafi przetrwać wiele istnień ludzkich, a na jego stronach zapisane są ciekawe historie, pozostawione ślady obecności świadczące o „więziach, podobieństwach i tożsamościach“ (O. Tokarczuk). Proces archeologicznej pracy i odkrywania tego, co zapomniane pomaga ponownie nawiązać metafizyczne relacje z bliskimi osobami, otworzyć drogę do miejsc dawno nieodwiedzanych, ale także odkrywać nowe i głębsze znaczenia sytuacji oraz związki, które ewokuje dotyk rzeczy i ręcznie zapisywane słowa. Odnalezione dokumenty i zawarte w nich informacje poddaję redefinicji i konstruuję nowe odczytanie. Zadziwiające są nieskończone możliwości ponownego wykorzystania papieru oraz jego nieustanna przemiana w procesie twórczym.
Na wystawie, którą zatytułowałam CZAS Z PAPIERU prezentuję prace z 4 serii.
ZAPISKI JANA K.
Prace z tej serii zostały wykonane z zeszytów Jana K. z lat 1952-1953, w których autor zapisywał notatki ze studiów medycznych. Zapiski sporządzone są ołówkiem, odręcznym pismem, którego nie byłam w stanie odczytać, jednak w tym przypadku nie była dla mnie ważna treść, ale materia, niezwykle szlachetna i inspirująca.
NAPRAWA DUSZY
Prace powstały z Głosów Katolickich i Tygodników Katolickich z lat 50-tych XX w. Ważny w tym cyklu jest materiał, skruszały papier o ciekawej kolorystyce charakterystycznej dla starego druku,ale najważniejsze są teksty dotyczące kobiet, zapisane archaicznym językiem i bardzo dalekie od naszej rzeczywistości, stworzyłam z nich swojego rodzaju grę słowną, rebus do rozwiązania.
PAMIĘĆ SEMANTYCZNA
Materiałem, z którego powstały prace są listy bliskich mi osób, najstarsze pochodzą z lat 50-tych XX w., nie wszystkie pisane są do mnie. W pracach kluczową rolę odgrywają relacje między materią, obrazem i tekstem. Z fragmentów listów powstały obiekty-kolaże, tworzą one abstrakcyjny system znaków, słów, zdań, symboli i gestów, powiązane są z konkretnymi osobami, do których dane obiekty się odnoszą.
DIALOGI Z PRZEDMIOTAMI
Tym razem podjęłam dialog z projektami mebli autorstwa mojego taty, pochodzą one z lat 70-tych XX wieku. Te materiały okazały się wehikułami pamięci, na zapisanych na nich treściach – rysunkach technicznych i ich szczegółowych opisach, dopisałam swoje rysunki.